داستان های لی لی

طبق قوانین ترکیه، پرداخت حقوق وظیفه اصلی کارفرما است. حقوق اصلی کارمند باید پولی باشد و غیرقابل پرداخت باشد. حقوق خالص شامل حق بیمه، پاداش، مزایای اجتماعی و سایر مزایای جانبی قابل ارائه به کارمند نمی باشد. میزان حقوق را می توان آزادانه تحت قرارداد کار تعیین کرد. اما میزان حقوق حداکثر در هر دو سال نمی تواند از حداقل حقوقی که کمیسیون تعیین حداقل دستمزد تعیین می کند کمتر باشد.

4.4.2 زمان کار

(الف) دوره آزمایشی

توافق در مورد دوره آزمایشی طبق قوانین ترکیه مجاز است. دوره آزمایشی نمی تواند بیش از 2 ماه باشد، اما می تواند تا 4 ماه با یک قرارداد جمعی کار افزایش یابد. در طول دوره آزمایشی هر دو طرف می توانند قرارداد کار را بدون ارائه اخطار فسخ و بدون ارائه اخطار فسخ کنند. چه به صورت فیزیکی کار کند یا نه. ساعات کار نمی تواند بیش از 45 ساعت در هفته باشد.

ج) اضافه کاری

اضافه کاری قانونی به عنوان تعداد ساعات کار بیشتر از روز کاری عادی کارمند محاسبه می شود. ساعات اضافه کاری نباید از حداکثر 270 ساعت/90 روز در سال تجاوز کند (و کار بیش از 11 ساعت در روز مجاز نیست). در صورتی که کارمند اضافه کار کند، کارفرما موظف است 50 درصد از حقوق روزانه او را در روزهای هفته یا 100 درصد در روزهای یکشنبه و تعطیلات به کارمند پرداخت کند. از طرف دیگر، کارمند ممکن است از زمان مرخصی اضافی به جای پرداخت اضافه کاری بهره مند شود. در چنین حالتی، هر ساعت کار معادل 1 ساعت زمان مرخصی است.
اضافه کاری مشروط به رضایت کارمند است. اگر کارفرما نتواند چنین رضایتی را کسب کند، قانون کار جریمه پولی را پیش بینی می کند.

(د) طرح های متعادل کننده

با توجه به ایجاد ساعات کاری منعطف برای کارکنان، ساعات کار هفتگی استاندارد را می توان به طور نابرابر در روزهای هفته توزیع کرد، مشروط بر اینکه ساعات کاری از 11 ساعت در روز تجاوز نکند. اجرای طرح تعادل مشروط به رضایت کارمند است.

(ه) کار در تعطیلات آخر هفته و رسمی

معمولاً کار در تعطیلات رسمی ممنوع است مگر اینکه طبق قرارداد کار به نحو دیگری توافق شده باشد. افرادی که در تعطیلات رسمی کار می کنند مستحق دریافت حقوق اضافی معادل بخشی از حقوق ماهانه خود هستند که مطابق با مدت غرامت تعطیلات رسمی است

ادامه مطلب 

قراردادهای کار پاره وقت - تمام وقت

قراردادهای استخدامی می توانند مشخص کنند که کارمند به صورت پاره وقت یا تمام وقت کار می کند.
اگر ساعات کار هفتگی کارمند به میزان قابل توجهی کمتر از یک کارمند تمام وقت باشد، قرارداد کار به عنوان یک قرارداد کار پاره وقت تلقی می شود. استخدام پاره وقت می تواند برای مدت نامحدود یا مدت معین باشد در صورتی که شرایط استخدام مدت معین ذکر شده در بخش 4.2.1 فوق رعایت شود.

4.2.3 برون سپاری

طبق قوانین ترکیه، کارمندان پیمانکار فرعی فقط می توانند برای کارهای کمکی (مانند کارهای امنیتی، نظافت و پذیرایی و سایر کارهایی که نیاز به تخصص فنی دارند) که بخشی از فعالیت اصلی کارفرما نیستند، استخدام شوند. در غیر این صورت، کارکنان پیمانکار فرعی که برای انجام خدماتی که بخشی از فعالیت‌های تجاری اصلی کارفرما هستند، به کار گرفته می‌شوند، ممکن است به عنوان کارمندان کارفرما در نظر گرفته شوند. در این صورت، کارکنان پیمانکار فرعی از مزایای استخدامی مشابه سایر کارکنان کارفرما برخوردار خواهند بود و می توانند برای مطالبه این حق به دادگاه های کار مراجعه کنند.

4.3 الزام به کارگیری پرسنل معلول

با توجه به حمایت از مشارکت افراد معلول در بازار کار، قوانین ترکیه ایجاب می کند که کارفرمایان که پنجاه نفر یا بیشتر را در یک محل کار استخدام می کنند، باید تعداد معینی از افراد معلول را استخدام کنند. بر این اساس، تعداد کارمندان معلولی که تحت این چارچوب استخدام می شوند باید معادل 3 درصد از کل کارکنان استخدام شده توسط کارفرما در یک شهر معین باشد. قانون همچنین مقرر می دارد که برای کارفرما یا نماینده کارفرما که این مقررات را نقض کند جریمه اداری در نظر گرفته شود. این جریمه برای هر یک از کارمندان معلولی که کارفرما از استخدام آنها کوتاهی کرده است در ماه محاسبه می شود.

برای دریافت اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید

طبق قوانین ترکیه، قانون کار تقریباً برای همه کارکنان، صرف نظر از اندازه کارفرمایی که برای آن کار می کنند، قابل اجرا است. مهمترین قانون کار در ترکیه قانون کار است. سایر قوانین مهم مربوط به امور استخدامی به شرح زیر است:

الف - مقررات ماده 14 قانون شماره 1475 که ناظر بر پرداخت های پایان خدمت است.
(ب) قانون ایمنی و بهداشت کار و
ج) قراردادهای صنفی و قراردادهای دسته جمعی.
علاوه بر این، قانون تعهدات ترکیه شامل فصلی در مورد قراردادهای استخدامی است که در مواردی که قانون فوق الذکر به موضوع مورد نظر توجه نداشته باشد، قابل اجرا خواهد بود.

4.2 قرارداد استخدام

طبق قوانین ترکیه با قراردادهای کاری متفاوت از سایر قراردادهای خصوصی رفتار می شود. هدف اصلی قراردادهای استخدامی محافظت از کارمند و حفظ تعادل اجتماعی بین کارمند و کارفرما است. به منظور حصول اطمینان از تحقق این اهداف، حقوق و مزایای قانونی اعطا شده به کارکنان طبق قانون کار اجباری است و نمی توان آنها را از نظر قراردادی به زیان کارمند مستثنی یا تغییر داد. با این حال، ترتیبات قراردادی که حقوق و مزایای قانونی اعطا شده به کارکنان تحت قانون کار را افزایش می دهد مجاز است.

انعقاد قرارداد کتبی در صورتی که مدت رابطه کاری یک یا چند سال باشد الزامی است. به استثنای مواردی که قراردادی اجرا نشده باشد، کارفرما باید حداکثر تا دو ماه پس از شروع کار، سند کتبی حاوی شرایط عمومی و ویژه مربوط به شرایط کار، ساعات کار روزانه یا هفتگی، حق الزحمه و حقوق تکمیلی، شرایط پرداخت، ارائه کند. و مقرراتی که هم کارفرما و هم کارمند ملزم به رعایت آنها پس از فسخ قرارداد هستند. در غیر این صورت ممکن است برای هر کارمندی که بدون توافق کتبی کار می کند جریمه نقدی نقدی برای کارفرما اعمال شود.
اگر قراردادهای استخدامی کتبی نباشد، همچنان معتبر هستند. با این حال، کارمند می تواند در هر زمانی از کارفرما مدرکی با امضای او و بیان شرایط عمومی و در صورت وجود شرایط خاص استخدام را مطالبه کند.

4.2.1 قراردادهای استخدام با مدت نامحدود

طبق قوانین ترکیه، قراردادهای کاری می تواند برای مدت معین یا نامحدود منعقد شود.
قرارداد کار بین کارفرما و کارمند در صورتی برای مدت معین تلقی می شود که به صورت کتبی منعقد شود و یکی از شرایط زیر وجود داشته باشد:

الف) اگر برای یک کار مدت معین منعقد شده باشد،

ب) اگر مدت آن به یک شرط عینی مانند تکمیل یک کار معین بستگی داشته باشد،

ج) اگر مدت آن منوط به تکمیل هدف معینی باشد.

قرارداد کار با مدت معین را نمی توان بیش از یک بار تمدید کرد، مگر در مواردی که دلیل مادی وجود داشته باشد که تمدید را توجیه کند.
در صورتی که قرارداد کار دارای شرایط فوق نباشد، قرارداد کار با مدت نامحدود تلقی می شود.


اطلاعات بیشتر 

فرآیند تأسیس یک شرکت سهامی یا با مسئولیت محدود نسبتاً ساده و سرراست است، مخصوصاً زمانی که تشریفات ثبت اسناد رسمی و تأییدیه یا تأیید صحت در رابطه با مدارکی که باید همراه با درخواست ارائه شود، انجام شود. برای شروع فرآیند تاسیس شرکت در ترکیه، باید اطلاعات خاصی در MERSIS4 وارد شود. این مرحله، از جمله، مستلزم دریافت شماره شناسایی مالیاتی برای اشخاص حقیقی و/یا اشخاص حقوقی غیرترک است که سهامداران و/یا مدیران شرکت خواهند بود.

پس از دریافت شماره شناسایی مالیاتی از سازمان مالیاتی مربوطه و ارائه آن به مرسیس، برای این اتباع خارجی یک شماره MERSIS ایجاد می شود. پس از آن، اطلاعات لازم در مورد شرکت جدید که بدون محدودیت شامل نوع شرکت، نام تجاری و تعداد سهامداران و مدیران می باشد، باید در سامانه وارد شود. مورد اساسی که باید در MERSIS ارسال شود اساسنامه است که باید روی سیستم نوشته شده و در سیستم ذخیره شود. هنگامی که تمام اطلاعات مورد نیاز ارائه شد، این اطلاعات در سیستم ذخیره می شود و پس از آن یک شماره MERSIS برای شرکت ایجاد می شود.

پس از ارائه اساسنامه از طریق MERSIS، این اساسنامه باید توسط یک دفتر اسناد رسمی یا اداره ثبت تجارت مربوطه در ترکیه تأیید شود. پس از تایید اساسنامه، اساسنامه تایید شده و سایر اسناد تاسیس (مانند اعلامیه امضای اعضای هیات مدیره و سایر امضاکنندگان، نامه مسدودسازی از بانکی در ترکیه که حداقل 25 درصد سرمایه شرکت در حساب بانکی واریز و مسدود شده است و به درخواست اداره ثبت تجارت مربوطه، باید به صورت فیزیکی برای ثبت ارائه شود. هنگامی که اداره ثبت تجارت مربوطه تمامی مدارک را کامل و مناسب تایید کرد، گواهی ثبتی ارائه می شود که نشان دهنده تاسیس شرکت جدید باشد. سازمان ثبت تجارت همچنین دفاتر حقوقی و مالی اجباری شرکت تازه تاسیس را به همراه گواهی ثبت ارائه خواهد کرد.

ادامه مطلب

سرمایه‌گذاری‌های مشترک بین شرکت‌های ترک و غیرترک در سال‌های اخیر در ترکیه بسیار محبوب شده است، که عمدتاً به دلیل تأکید دولت بر پروژه‌های تحول شهری و توسعه زیرساخت‌ها است. هیچ محدودیتی برای ملیت سهامداران و صاحبان حقوق مدیریت وجود ندارد مگر در بخش های خاصی مانند پخش تلویزیونی، دریایی و هواپیمایی کشوری.

سرمایه گذاری مشترک به طور کلی یک مشارکت عادی (adi ortaklık) در نظر گرفته می شود، که طبق قوانین ترکیه یک شخصیت حقوقی نیست، اما سهامداران معمولاً یک شرکت تجاری را انتخاب می کنند. گزینه ارجح شرکت های سهامی به دلیل توانایی ایجاد گروه های سهام و جنبه محدود مسئولیت سهامداران در مقایسه با شرکت های با مسئولیت محدود (برای اطلاعات بیشتر لطفاً به بند 3.1.2 (د) مراجعه کنید (شرکت با مسئولیت محدود، مسئولیت) ).
هیچ قانون خاصی در مورد سرمایه گذاری های مشترک در ترکیه وجود ندارد که توسط قوانین قابل اجرا در مورد نوع شرکت تأسیس شده کنترل شود. انعقاد توافقنامه سهامداران برای کنترل روابط بین طرفین سرمایه گذاری مشترک و حفظ سرمایه گذاری مشترک، یک روش معمول است. مفاد چنین قراردادهای سرمایه گذاری مشترک را می توان در اساسنامه شرکت تأسیس کرد، مشروط به اینکه چنین مقرراتی با قوانین قابل اجرا مغایرت نداشته باشد. برای مثال، گنجاندن حق اختیار فروش و اختیار خرید نیز برای اصلاح رویدادهای بن بست در صورت نیاز، مانند بسیاری از حوزه های قضایی، در دسترس است.

همه شرکت ها ممکن است در ترکیه شعبه ایجاد کنند، اما امکان انجام فعالیت در بخش های خاص (مانند انرژی) از طریق شعب وجود ندارد. به استثنای بازارهای تنظیم شده، تأسیس نیازی به رضایت یک مقام دولتی ندارد، از این رو تصمیم ساده هیئت مدیره شرکت (یعنی هیئت مدیره شرکت های سهامی) کافی است. سپس چنین تصمیمی در اداره ثبت تجارت مربوطه ثبت می شود. حداقل یک مدیر شعبه نیز باید برای هر شعبه منصوب شود که عموماً از طریق وکالتنامه ای از شرکت مادر انجام می شود. هیچ محدودیتی برای تابعیت چنین نماینده ای وجود ندارد، اگرچه برای هر نماینده خارجی باید شماره شناسایی مالیاتی دریافت شود.


شرکت هایی که در خارج از کشور تاسیس شده اند ممکن است دفاتر ارتباطی در ترکیه به منظور انجام تحقیقات بازار و مطالعات امکان سنجی ایجاد کنند. به این ترتیب، دفاتر ارتباطی مجاز به انجام هیچ گونه فعالیت تجاری نیستند. یک دفتر ارتباط همچنین ممکن است یک کشتی موثر برای دنبال کردن فرصت های سرمایه گذاری در ترکیه باشد.
برای ایجاد دفتر ارتباط در ترکیه باید به وزارت صنعت و فناوری درخواست داد. در صورت تایید، مجوزها برای یک دوره سه ساله اعطا می شود و پس از آن می توان برای سه سال دیگر تمدید کرد. دفاتر ارتباط باید نسبت به تکمیل فرم فعالیت خود در سال گذشته تا پایان اردیبهشت هر سال به وزارت صنعت و فناوری ارسال کنند.

برای دریافت اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید

شکل رایج دیگر شرکت در ترکیه شرکت های با مسئولیت محدود است که عمدتاً توسط قانون تجارت ترکیه نیز تنظیم می شود. اگرچه شرکت‌های با مسئولیت محدود از نظر ساختاری بسیار شبیه به شرکت‌های سهامی هستند، برخی از رویه‌ها به تشریفات بیشتری نسبت به دومی نیاز دارند، مانند نقل و انتقال سهام. با این حال، آنها در شرایط خاصی مورد حمایت قرار می گیرند.
قوانین حاکم بر تأسیس شرکت با مسئولیت محدود تقریباً مشابه شرکت سهامی است، با این تفاوت که در بخش‌های خاص تحت نظارت (مانند بخش‌های خدمات مالی خاص)، امکان فعالیت به عنوان شرکت با مسئولیت محدود وجود ندارد.
ب) سهامداری
قانون تجارت ترکیه به شرکت های با مسئولیت محدود اجازه می دهد تا با یک سهامدار واحد تشکیل شوند، اگرچه حداکثر تعداد سهامداران مجاز برای چنین شرکت هایی 50 نفر است. اشخاص حقیقی و حقوقی از هر ملیتی ممکن است سهامدار یک شرکت با مسئولیت محدود باشند.
(i) سرمایه سهام: قانون تجارت ترکیه شرکت های با مسئولیت محدود را ملزم می کند که با حداقل سرمایه سهام 10,000 TRY (با توجه به حداقل الزامات سرمایه سهام در بخش های خاصی که فعالیت به عنوان یک شرکت با مسئولیت محدود مجاز است) تشکیل شوند. سیستم سرمایه سهام ثبت شده گزینه ای برای شرکت های با مسئولیت محدود نیست و آنها فقط می توانند سیستم سرمایه اصلی را اتخاذ کنند.
قوانین مربوط به مشارکت نقدی یا غیر نقدی سرمایه سهام و الزامات سپرده و پرداخت مشابه قوانین و الزامات شرکت های سهامی است.
(ii) سهام و گواهی سهام: سرمایه سهام یک شرکت با مسئولیت محدود باید به سهامی با ارزش اسمی حداقل 25 TRY یا مضرب آن (یعنی 50 TRY، 100 TRY و غیره) تقسیم شود.
شرکت‌های با مسئولیت محدود فقط می‌توانند گواهی‌های سهام با نام صادر کنند، نه بی‌نام. برخلاف گواهی‌های سهام شرکت‌های سهامی، اوراق سهام شرکت‌های با مسئولیت محدود اوراق بهادار محسوب نمی‌شوند که مفاهیم عملی آن در ذیل بند 3.1.2 (ه) (شرکت با مسئولیت محدود، نقل و انتقال سهام) در زیر به تفصیل آمده است.
(iii) سود سهام: لطفاً به بند 3.1.1 (ب) (شرکت سهامی، سهامداری، سود سهام) در بالا مراجعه کنید.
(IV) حقوق اقلیت: لطفاً به 3.1.1 (ب) (شرکت سهامی، سهامداری، حقوق اقلیت) در بالا مراجعه کنید.

ادامه مطلب

سود سهام: حق دریافت سود سهام یک حق سهامی اساسی است که تقسیم آن با تصمیم مجمع عمومی انجام می شود. هر یک از سهامداران حق دارد به نسبت نرخ سهام خود در شرکت سود سهام دریافت کند، مگر اینکه در اساسنامه طور دیگری مقرر شده باشد. با این حال، برای تقسیم سود، ابتدا باید اندوخته قانونی کنار گذاشته شود تا زیان های آتی غیر قابل پیش بینی تامین شود.

در این راستا شرکت های سهامی موظفند هر ساله 5% از سود خالص دوره خود را به عنوان اولین اندوخته قانونی تا رسیدن به 20% سرمایه پرداخت شده کنار بگذارند. تا زمانی که این ذخایر قانونی از پنجاه درصد (50%) سرمایه شرکت سهامی تجاوز نکند، صرفاً برای پوشش ضرر و زیان، برای ادامه فعالیت در مواقع نزول یا جلوگیری از بیکاری و به حداقل رساندن آثار آن قابل استفاده است. در صورتی که این اندوخته ها بیش از 50% سرمایه باشد، مازاد آن قابل تقسیم خواهد بود.
در صورتی که شرکت سودآوری داشته باشد، در طول یک سال مالی با تصویب مجمع عمومی امکان تقسیم سود موقت وجود دارد. این "سود سهام موقت" با سودهایی که در پایان سال مالی تقسیم می شود، در صورت وجود، تسویه می شود.

(IV) حقوق اقلیت: در حالی که اکثر تصمیمات، اعم از هیئت مدیره یا مجمع عمومی، باید با اکثریت آرا ساده گرفته شوند، قانون تجارت ترکیه امتیازات خاصی را به سهامداران اقلیت به منظور اطمینان از عدم رعایت حقوق آنها اعطا می کند. توسط سایر سهامداران نقض شده است. از این حیث، سهامدارانی که حداقل 10 درصد از سرمایه یک شرکت سهامی را در اختیار داشته باشند، یا حداقل 5 درصد در صورت معامله عمومی سهام شرکت، اقلیت را تشکیل می دهند.
حقوقی که طبق قانون تجارت ترکیه به سهامداران اقلیت اعطا می شود، حقوقی است که (1) درخواست از هیئت مدیره برای دعوت از مجمع عمومی برای برگزاری جلسه، (2) درخواست موارد بحث اضافی برای اضافه شدن به دستور جلسه مجمع عمومی. 3) درخواست صدور اوراق سهام با نام، (IV) جلوگیری از رفع مسئولیت موسسان، مدیران یا بازرسان شرکت، (5) درخواست به تأخیر انداختن بحث جداول مالی در مجمع عمومی به تاریخ دیگری، و (vi) طرح دعوی در دادگاه تجارت برای تغییر حسابرس شرکت یا انحلال شرکت بر اساس دلایل موجه.

بیشتر

قانون تجارت ترکیه اجازه می دهد تا شرکت های سهامی تک سهام را بدون محدودیت در تعداد سهامدارانی که ممکن است یک شرکت داشته باشد، تشکیل دهند. موارد لازم به ذکر است که بر اساس قانون بازار سرمایه، شرکتی که بیش از 500 سهامدار داشته باشد، سهامدار عمومی شده است. سهامداران شرکت های سهامی ممکن است انسان واقعی باشد یا حقوقی باشد و محدودیتی برای تابعیت آنها وجود ندارد.

(i) سرمایه سهام: به عنوان یک قاعده کلی، شرکت های سهامی باید با حداقل سرمایه سهام 50000 یا 100000 TRY در اجرای سیستم سرمایه سهام ثبت شوند. در برخی از بخش‌های تنظیم‌شده (مانند خدمات مالی و انرژی)، حداقل سهام به طور قابل‌توجهی بالاتر است و باید به فعالیت‌هایی که باید متفاوت انجام شود، بسته می‌شود.

سرمایه سهام ممکن است به صورت نقدی یا غیر نقدی باشد. دارایی‌ها، از جمله حقوق مالکیت معنوی و رسانه‌های مجازی که تحمیل نمی‌شوند، نقدی ارزشمند و قابل انتقال هستند، می‌توانند به عنوان سرمایه به صورت غیر نقدی ارائه شوند. در صورتی که وجه نقد به عنوان سرمایه سهام ارائه می شود، 25% از این مبلغ ثبت می شود که از ثبت یا افزایش سرمایه در بانک ترکیه و مابقی مبلغ ظرف 24 ماه پس از ثبت آن در بانک ترکیه پرداخت می شود. ثبت تجارت مربوطه
(ii) سهام و گواهی سهام: سهام شرکت های سهامی باید به سهامی با ارزش اسمی حداقل 0.01 TRY یا مضرب آن تقسیم شود. در نتیجه، سرمایه ممکن است به هر تعداد سهمی که می تواند تقسیم شود، مشروط به اینکه ارزش اسمی هر سهم کمتر از 0.01 TRY نباشد.

اگر اجباری نیست، اما ممکن است برای نمایندگی سهام شرکت های سهامی، گواهی های با نام یا با نام صادر شود. تفاوت صدور یا عدم صدور گواهینامه سهام در نحوه نقل و انتقال سهام است و تاثیری بر حقوق سهامداری ندارد. لطفاً برای تشریفات مربوط به انتقال سهام در شرکتهای سهامی به بند 3.1.1 (ه) (شرکتی، نقل و انتقال و سهام) مراجعه کنید.
 
اطلاعات بیشتر

در 11 مارس 2021 کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد موافقتنامه های حل و فصل بین المللی ناشی از میانجیگری (کنوانسیون سنگاپور) را تصویب کرد. کنوانسیون سنگاپور چارچوب هماهنگی را برای حق استناد به توافقنامه های حل و فصل و همچنین برای اجرای آنها ایجاد می کند. این اجازه می دهد تا توافق نامه های میانجیگری تجاری بین المللی در کشورهای عضو بدون نیاز به رسیدگی کامل دادگاه اجرا شود و زمان و هزینه های مورد نیاز در رسیدگی دادگاه را محدود می کند. همچنین میانجیگری را به عنوان مکانیزم حل اختلاف جایگزین برای اختلافات تجاری بین المللی ترویج می کند و خلأ میانجیگری بین المللی را در قانون تجارت بین المللی پر می کند.

علاوه بر این، برخی از حوزه های حقوقی میانجی گری اجباری را با استدلال اصلی کاهش حجم اختلافات در دادگاه ها و همچنین تشویق طرفین به انتخاب میانجی گری به عنوان وسیله حل اختلاف پیش بینی کرده اند، قانونگذار معتقد است که رویه های میانجی گری نسبتاً پیشنهاد می کند. زمان بیشتر و هزینه بهینه برای حل اختلافات مورد نظر.

بر اساس قانون دادگاه های کار، شروع تشریفات میانجی گری قبل از طرح دعوی به دلیل غرامت و سایر مطالبات وصول شده توسط کارفرما یا کارمند الزامی است. از این حیث، کلیه دعاوی عرفی استخدامی از قبیل مطالبات مربوط به انفصال و اخطار یا پرداخت مبالغ مربوط به مرخصی استفاده نشده سالیانه، مطالبات غرامت و استخدام مجدد نیز در شمول قانون دادگاه های کار قرار می گیرد و طرفین باید ابتدا برای میانجیگری در مورد این ادعاها اعمال شود.
همچنین درخواست میانجی گری برای دعاوی تجاری که مربوط به دعاوی پولی قبل از اقامه دعوی تجاری است، الزامی شده است. بر این اساس، در صورتی که طرفین با میانجیگری به توافق نرسند، خواهان‌ها باید صورتجلسه آخرین جلسه میانجی‌گری را در زمان طرح دعوای تجاری منضم به دادخواست خود به دادگاه تجاری مربوط تسلیم کنند. در صورتی که طرفین صورتجلسه مذکور را به دادگاه تجارتی مربوط تسلیم ننمایند، یک (1) هفته از طرف دادگاه برای تسلیم صورتجلسه مذکور مهلت می‌دهد. در صورت عدم تسلیم در مهلت مقرر، دعوای تجاری بنا به دلایل تشریفاتی رد می شود

ادامه مطلب

توجه: بدست آوردن این قرارها ممکن است بسیار دشوار باشد و اغلب برای ماهها رزرو می شود. در نتیجه ، توصیه می کنیم هرچه زودتر اقدام به رزرو آن کنید. ممکن است اولین تاریخ موجود پس از پایان ویزای توریستی 90 روزه شما باشد: نترسید ، تا زمانی که در مرحله اخذ مجوز اقامت هستید مجاز به اقامت در کشور هستید. با این حال ، ما (کاش می توانستم این کار را به صورت سه گانه پررنگ انجام دهم) توصیه نمی کنیم که کشور را در فاصله زمانی منقضی شده ویزا تا تاریخ قرار ملاقات ترک کنید. غالباً بین پلیس مرزی در فرودگاه ها و ایستگاه های پلیس شهر ارتباطی وجود دارد (گرچه اکنون این روند از نظر فنی توسط اداره کل مدیریت مهاجرت نظارت می شود). شما می توانید یک کاغذ داشته باشید که تاریخ قرار ملاقات و شماره مرجع خود را نشان می دهد ، اما ممکن است به درد شما بخورد.

اگر در استانبول زندگی می کنید ، به وب سایت "e-randevu" اداره پلیس استانبول مراجعه کنید. انگلیسی را به عنوان زبان خود انتخاب کنید و بر روی "New انتصاب" کلیک کنید. اطلاعات مورد نیاز را وارد کنید و "اولین برنامه" را از فهرست کشویی زیر عنوان "هدف درخواست شما برای اجازه اقامت" انتخاب کنید. سپس یک منوی کشویی برای انتخاب "مکان واحد" به شما ارائه می شود. پیش از این همه اولین درخواست ها از طریق اداره امور خارجه در ایستگاه پلیس مرکزی فاتح (ذکر شده به عنوان "YABANCILAR ŞUBE MÜDÜRLÜĞÜ (VATAN")) انجام می شد ، اما ما شنیده ایم که اکنون امکان درخواست اولین اجازه اقامت کوتاه مدت شما در اداره اتباع خارجه در کلانتری پلیس محلی شما. برای داشتن امنیت کافی ، ما همچنان توصیه می کنیم برای اولین قرار ملاقات خود به ایستگاه پلیس مرکزی در فاتح بروید و توصیه های ما نیز متناسب با آن تنظیم شده است. (توجه: کلیه موارد تمدید و تغییر آدرس در ایستگاه پلیس محلی شما انجام می شود.) شما باید یک کپی رنگی از این فرم را چاپ کنید ، بنابراین بهتر است وقتی روی رایانه ای هستید که به چاپگر متصل هستید ، آن را پر کنید. . اگر نمی توانید بلافاصله آن را چاپ کنید ، به یاد داشته باشید که شماره مرجع را در انتها یادداشت کنید. به این ترتیب می توانید بعداً به وب سایت e-randevu برگردید و به فرم های خود دسترسی پیدا کنید

lish.ir/1Kyq